Een Syriër, Afghaan en een Eritreër komen aan op een Waddeneiland… Dat klinkt bijna als de start van een mop, maar Arnold Boon vertelt een serieus verhaal. Heel serieus. Hij is de eigenaar van Polaris Veritas en heeft het drietal begeleid. De jongens zijn gevlucht uit hun thuisland. ‘Zoiets is natuurlijk vreselijk. Voel maar mee: ineens ben je in een vreemd land waar je de taal niet spreekt. En dan word je op de boot naar Texel gezet en daar gehuisvest. Want zo gaat dat.’ Gelukkig vonden de drie statushouders (asielzoekers met verblijfsvergunning, red.) op Texel hun veilige haven.
Op die fiets
Waar Awni (36), Michael (31) en Yusuf (45) terechtkomen? Het bijzondere verhaal begint bij de fietsspeciaalzaak Van der Linde Fietsen met meerdere vestigingen op Texel. Vier coaches van OOMT voerden met zo’n 70 medewerkers bij Van der Linde gesprekken over duurzame inzetbaarheid. Vragen als ‘Waar wil je staan’, ‘Zijn er opleidingen die je wilt volgen’ en ‘Wat zou je willen veranderen’ resulteerden in een duidelijk plan. Ook voor Awni, Michael en Yusuf. Eigenaar Erwin van der Linde heeft bijvoorbeeld veel geïnvesteerd in de leermeesteropleiding, juist zodat nieuwe medewerkers goed worden begeleid. Technisch personeel is steeds moeilijker te vinden, zeker op Texel.
Arnold Boon werd ingeschakeld met de vraag de jongens te helpen integreren als medewerker in de tweewielerzaak. Hij vertelt: ‘Erwin van der Linde heeft altijd veel aandacht voor de medemens. Het is niet voor niets dat heel veel jongens en meisjes met vakantiewerk hier gewoon blijven plakken. Ook zonder opleiding. Dus natuurlijk waren Anwil, Michael en Yusuf welkom!’
Elkaar helpen
Arnold schreef een intern leerwerktraject voor de jongens over het onderhoud van verhuurfietsen. ‘We wilden dat ze rustig konden leren,’ zegt hij. ‘Dus toen hebben we een aparte werkplaats opgezet, niet voorin de zaak maar achter. Daar kunnen ze in een veilige omgeving oefenen. Dat is het begin van het succes geweest. Daar leerden ze met hun handen én hun hoofd.’ De jongens krijgen extra begeleiding. Ze beoordelen binnenkomende fietsen: ‘Wat is er fout, ga de lijst af, repareer de fouten, doe de eindcontrole, check de remmen en versnellingen. Dat gaat super.’
‘Communiceren als je elkaars taal niet spreekt, is een probleem’
Taal- en techniekles: (v.l.n.r.) Mohammed, Michael, Awni, Yusuf en taaldocente Rianne
Taal is een ding
Maar hoe communiceer je als je elkaars taal niet spreekt? ‘Ja, dat is hét probleem,’ zegt Arnold. Techniek verbindt. En voor al het andere is daar de fantastische leermeester en begeleider Ammar – hij spreekt zowel Nederlands als Arabisch. Toch is het fijn als Anwni, Michael en Yusuf ook na hun inburgeringstraject beter Nederlands leren en daar zijn ze nu druk mee bezig. De opleiding die ze volgen heet Taal en fietstechniek. Speciaal voor hen opgezet en mogelijk gemaakt door de persoonlijke OOMT-loopbaanvouchers. ‘Ze hoeven geen dingen te leren die niets met het vak te maken hebben. Wél vaktermen, maten opmeten, klantcontact, namen van gereedschappen.’ Ze worden serieus genomen door de fietsspeciaalzaak. ‘Als medewerker én als mens,’ benadrukt Arnold.
Moeilijke start
‘De eerste twee taallessen waren heel moeilijk voor hen,’ zegt Arnold eerlijk. Aan de andere kant: als wij Arabisch moesten leren zouden we het ook lastig krijgen… ‘Maar het mooie is dat ze zelf zien dat het belangrijk is. De jongens zijn enthousiast en gaan er volle bak voor.’ Dankzij de OOMT-loopbaanvouchers is er geld voor extra lessen, vertelt Arnold. Die hulp is essentieel. ‘Het gaat echt over veel geld en met OOMT en in samenwerking met de gemeente Texel maken we dingen mogelijk die normaal niet gebeuren. We helpen mensen met misschien wel het allerbelangrijkste: werk en taal, iets bijdragen, jezelf zijn…’
‘Dit traject lukt alleen als je als bedrijf openstaat voor mensen en bereid bent te investeren’
Zo rond als een fietswiel
De een wil met verkoopfietsen werken, de ander met verhuurfietsen. Dat kan allemaal, in overleg. Maar het mooiste: alle drie de jongens hebben nu een vast contract bij Van der Linde verdiend. Het begeleiden naar werk is dus gelukt. Arnold: ‘Nu staat daar een trotse fietsenverhuurder uit Eritrea, die kan uitleggen wat hij doet. En weet je wat nog het leukst is? Deze drie jongens begeleiden nu samen een stagiair uit Syrië, Mohammed.’ De cirkel is zo rond als een fietswiel.
Veilige haven
Anwil, Michael en Yusuf hebben dankzij deze kans een andere toekomst. Dat kost aanpassingstijd, weet Arnold. ‘Het is hier geen Afghanistan of Syrië. Hier gelden andere regels. Maar als je op dit eiland ergens volle kracht voor gaat dan krijg je van alle kanten hulp.’ Betekent dat ook dat zo’n traject minder kans van slagen heeft op het vasteland? ‘Op Texel moet je het altijd al met z’n allen doen. Hier zeggen ze: kom binnen, laten we het samen proberen. Dus sta je als bedrijf open voor mensen, samenwerkingen en wil je investeren? Dan lukt het. Als je maar aandacht geeft en samenwerkingen zoekt die nodig zijn.’
Thuis voelen
Wat als de jongens klaar zijn met de taallessen? ‘We hopen dat ze doorgaan met de opleidingen van de Tweewieleracademie en fietsfabrikanten. Maar het allerbelangrijkste is dat ze aan het werk blijven. Dat ze zich thuis voelen.’ Lukt dat al een beetje? Arnold lacht. ‘Michael uit Eritrea zei laatst dat hij door iedereen zo vriendelijk wordt geholpen. Hij wil nooit meer weg van Texel. Dat is toch de beste waardering?’
Naam: Arnold Boon
Leeftijd: 46
Functie: als eigenaar van Polaris Veritas werkt hij samen met gemeentes en andere organisaties om mensen te begeleiden naar werk
OOMT-coaching
De coaches van OOMT zijn specialisten in de mobiliteitsbranche. Bij fietsspeciaalzaak Van der Linde hebben vier coaches zo’n 70 medewerkers van Verhuur, Verkoop en Onderhoud gesproken. Uit de gesprekken kwam een grote opleidingsbehoefte naar voren; veel medewerkers willen zich graag verder ontwikkelen. Samen met de coaches werd gekeken welke opleiding passend is bij het doel dat een medewerker wil behalen. Extra voordeel voor Van der Linde was dat OOMT hiervoor loopbaancheques aanbood.